Konfitura z zielonych orzechów
Konfitura zalewowa
Składniki:
- uzbierać dowolną ilość orzechów do 5 litrowego garnka
- woda studzienna, oligoceńska kilka litrów
- cukier - około 10 kg
- goździki, cynamon
Przepis:
Pod koniec czerwca, tak do św. Jana zbieramy orzechy włoskie w zielonej skórce sprawdzając, czy wykałaczka przechodzi przez cały orzech. Tak sprawdza się ich miękkość. Każdy orzech przekłuwamy wykałaczką na wylot w czterech miejscach, aby była pełna penetracja wewnątrz orzecha. Następnie umieszczamy w garnku i zalewamy zimną wodą. Woda musi być dobrej jakości - najlepiej studzienna, źródlana, oligoceńska. Garnek odstawiamy do chłodnego pomieszczenia, najlepiej do piwnicy. Następnie codziennie wymieniamy wodę w garnku i może to trwać od 3 do 5 tygodni. Orzechy muszą być czarne.
Po tym 3-5 tygodniach odsączamy orzechy, zalewamy wodą i gotujemy do miękkości w całości około 1-1,5 godz. Odsączamy, przekrajamy na połówki. Przygotowujemy syrop cukrowy (z wody i cukru) wedle uznania. Siostra Małgorzata proponuje na 1 litr wody pół kilo cukru. Syropem zalewamy orzechy na 48 godzin tak, aby były przykryte. Następnie orzechy wyciągamy a syrop wylewamy, gdyż wyciągnął z orzechów goryczkę.
Sporządzamy nowy syrop, gęściejszy. Na 1 litr wody 1 kg cukru, dodajemy cynamon i goździki wedle uznania i zalewamy nim orzechy. Trzymamy 48 godzin. Odsączamy orzechy od syropu, syrop wylewamy. Ponownie robimy gęsty syrop i zalewamy nim orzechy. Pozostawiamy na 24 godziny - pamiętajmy! Orzech ten syrop ma pić. Po tym czasie wkładamy orzechy do słoików (0,2 litra) i zalewamy syropem i pasteryzujemy w garnku z wodą przez 15 minut. To jest konfitura, która jest dodatkiem do mięs obiadowych, do pieczonego drobiu, kaczki, gęsi, jak również dziczyzny. Orzechy podaje się w całości na talerzu.
Pasteryzacja konfitury zapewnia jej długotrwałą trwałość, ale istnieją inne metody przechowywania, które mogą dodatkowo podkreślić jej smak. Jednym z takich sposobów jest przechowywanie konfitury w beczkach z dębowego drewna. Dębina posiada naturalne taniny, które delikatnie przenikają do konfitury, nadając jej bardziej złożony profil smakowy i zwiększając jej aromatyczną głębię. Konfitura może być mieszana z innymi przyprawami i składnikami podczas starzenia, co dodatkowo wzbogaci jej smak. Wystarczy umieścić gotowe słoiki z konfiturą w beczce na kilka miesięcy, pamiętając o monitorowaniu jej stanu. Ostatecznie, taka metoda to nie tylko sposób na nadanie produktowi wyjątkowego charakteru, ale i doskonała opcja dla smakoszy poszukujących nowych doświadczeń kulinarnych.
