W Dolomitach jest największy wybór via ferrat, a w niektórych obszarach, np. w grupie Brenta, via ferraty ułożone są łańcuchowo, dając możliwość zaplanowania wielodniowej wspinaczki, z noclegami za każdym razem w innym schronisku.
Jedną z najbardziej popularnych via ferrat w Dolomitach jest Via delle Bocchette. Prowadzi w poprzek głównego masywu Dolomiti di Brenta, w otoczeniu strzelistych turni, ponad głębokimi dolinam i poprzez przełęcze. Jeśli ktoś się uprze – i ma przy tym bardzo dobrą kondycję – może spróbować pokonać całość w kilkanaście godzin, ale zazwyczaj dzieli się trasę na trzy odcinki. Ma to tym większy sens, że w ciągu jednego dnia pogoda zmienia się wielokrotnie i słońce wychodzi często tylko na parę godzin. Uwaga – poza uprzężą, kaskiem i lonżami, trzeba mieć ze sobą raki i czekan, ponieważ po drodze pokonujemy płaty śnieżne i fragmenty lodowca.
Pierwsza część to trawers Cima del Grostè szlakiem Beniniego, rozpoczynający się na Passo del Grostè (na przełęcz można wjechać kolejką z Madonna di Campiglio), a kończący na Bocca del Tuckett, skąd można zejść po lodowcu do schroniska Rifugio Tuckett, by następnego dnia podjąć marsz w tym samym miejscu, pokonując odcinek Bocchette Alte, w najwyższym miejscu przebiegający na wysokości ponad 3000 m. Ostatnia część via ferraty to Bocchette Centrali, rozpoczynająca się na przełęczy Bocca dei Armi (nocleg w schronisku Alimonta). Ten przepiękny, najbardziej widowiskowy odcinek prowadzi m.in. skalną półką, przecinającą w poprzek pionowe, kilkusetmetrowe urwisko.
Via ferrata – jaki stopień trudności?
Wybierając via ferratę, sprawdźmy stopień trudności. We Włoszech obowiązuje skala 5-stopniowa:
- F (Facile), czyli łatwo (nietrudny, lecz eksponowany teren, z reguły nie wymagający użycia rąk)
- M (Media Difficolta), czyli średnio trudno (dłuższe odcinki via ferrata z zabezpieczeniami, wymagane częstsze użycie rąk)
- D (Difficile), czyli trudno (konieczna dobra kondycja i silne ręce, przyda się doświadczenie wspinaczkowe)
- MD (Molto Difficile), czyli bardzo trudno (nie dla początkujących – konieczne podstawowe doświadczenie wspinaczkowe, bardzo dobra kondycja i silne ręce)
- ED (Estrema Difficolta), czyli skrajnie trudno (bez znajomości techniki wspinania pokonanie całej via ferrata jest ogromnie wyczerpujące)
