Ogród jest tworem sztucznym. Założeniem zaprojektowanym przez człowieka i przez człowieka zrealizowanym. Człowiek bardzo solennie pilnuje, by to, co wymyślił nie zmieniało kształtu, stylu i charakteru. To człowiek decyduje o tym, na co jest miejsce w ogrodzie, a czego nie powinno tam być. Nie projektuje się przydomowych ogródków pełnych żab, ropuch, jeży, kretów, ślimaków i innego stworzenia. Tak samo jak nie projektuje się ogrodów, w którym rabaty zdobią mlecze, pokrzywy, komosa, perz i inne rośliny zaliczone do chwastów. Za powszechnie występują i są zbyt pospolite. I nie podobają się człowiekowi, który najlepiej wie, co jest ładne, co brzydkie i co powinno żyć w jego ogrodzie. Przypomnijmy – sztucznym tworze, chociaż pewnie każdy człowiek mający kawałek ogródka, da się pokroić za to, że jest on – ogródek – naturalny i ekologicznie uprawiany.
Ekologicznie
Było. I nie wróci. Kiedyś ludzie całkiem przyzwoicie radzili sobie bez oprysków i sztucznych nawozów. Rzadko zadajemy sobie pytanie: jak w takim razie pozbywali się „szkodników” niszczących ich uprawy? Otóż zaczynali od profilaktyki. Ale jakiej, skoro nie było preparatów do opryskiwania roślin? Radzili sobie ekologicznie – między innymi w sąsiedztwie roślin uprawowych sadzili takie, które swoimi właściwościami odstraszały nieproszonych gości. Żyli w zgodzie z różnego rodzaju stworzeniami, które także im w tym pomagały. I co najważniejsze – nie brzydzili się żab, ropuch, a tupot jeżych nóżek nie wywoływał stresu.
Współcześnie
Zupełnie inaczej rozumiemy dbałość o swoje rośliny (ozdobne i uprawowe). Właściciel nawet niewielkiego skrawka ziemi w mieście ma w jakiejś przybudówce albo innym miejscu arsenał środków – głównie chemicznych – służących do pozbywania się wszystkiego, czego w jego ogrodzie nie powinno być. A jeśli zajdzie tam żaba albo ropucha – wpada w panikę. Bo to brzydkie, oślizłe, bure stworzenie bezczelnie gapi się wyłupiastymi oczami i widok taki prześladuje nieszczęsnego człowieka dniami i nocami. A wtedy człowiek kombinuje – jak się tego paskudztwa ZE SWOJEGO kawałka ziemi pozbyć.
Każde żyjątko to podobno stworzenie boże, więc żaba i ropucha też. Zabijanie stworzenia bożego jest grzechem, chyba nawet ciężkim. A komu łopata zatrzymała się wpół ruchu, zanim ciało żaby lub ropuchy podzielił co najmniej na dwie części?
Motto ogrodnika powinno brzmieć: „Żaby i ropuchy są lepszymi "środkami" owadobójczymi niż wszystkie preparaty do tego celu wymyślone”
Żaby jedzą: głównie owady latające, ale też pajęczaki, mrówki, chrząszcze i dżdżownice oraz drobne zwierzęta wodne. Duże osobniki zjadają też ślimaki, małe ryby i turkucie podjadki.
Ropuchy jedzą: chrząszcze będące w większości szkodnikami roślin, ślimaki, larwy (w tym stonki?!). Są bardzo żarłoczne (jak na swoje możliwości), więc pochłaniają całkiem spore ilości szkodników. Żeby oddać sprawiedliwość, dodać też trzeba, że stare, duże osobniki nie pogardzą młodymi gryzoniami, wężami, jaszczurkami i pisklętami ptaków, więc przynajmniej te ostatnie trzeba przed ropuchami chronić.
Zabijać, czy nie zabijać?
Piąte przykazanie boże mówi krótko: „Nie zabijaj”. Ale to niekiedy mało i świeckie prawo musi interweniować. I zgodnie z jego wytycznymi wszystkie ropuchy żyjące w Polsce oraz żaby brunatne są pod całkowitą ochroną, a żaby zielone w okresie godowym!
Aby skutecznie zintegrować żaby i ropuchy w ogrodzie, warto stworzyć środowisko atrakcyjne dla tych stworzeń. Niektóre proste działania mogą znacznie zwiększyć ich liczebność i skuteczność jako naturalnych środków owadobójczych. Przede wszystkim należy zadbać o różnorodność roślinności oraz dostęp do wilgotnych miejsc, takich jak małe oczka wodne, stawy czy nawet kałuże, które stanowią idealne miejsce do życia i rozmnażania się płazów. Ważne jest również, aby unikać stosowania chemicznych środków ochrony roślin, które mogą być toksyczne dla żab i ropuch. Dodatkowo, można rozważyć budowę specjalnych schronień, na przykład z drewna czy kamieni, które zapewnią płazom bezpieczeństwo i ochronę przed drapieżnikami. Dzięki tym działaniom, ogród stanie się bardziej przyjaznym miejscem dla żab i ropuch, co korzystnie wpłynie na ekosystem i naturalny balans w przydomowej przestrzeni.
