Difenbachia: pochodzenie
Dziko rosnące dieffenbachie można spotkać w tropikalnej strefie Ameryki Południowej i Środkowej. Ta roślina doniczkowa swoją nazwę zyskała po cesarskim ogrodniku, który na wiedeńskim dworze specjalizował się w uprawie właśnie tego gatunku. Ta popularna roślina pokojowa należy do rodziny obrazkowatych, a w warunkach domowych może osiągać od kilku centymetrów nawet do 2 metrów wysokości. Difenbachia to roślina trująca – jej sok zawiera strychninę i jest szczególnie niebezpieczny, gdy dostanie się do rany lub śluzówki. Dlatego prace pielęgnacyjne dieffenbachii powinno wykonywać się w rękawiczkach ochronnych. Jeżeli jednak dojdzie do zatrucia i wystąpi gwałtowna reakcja na roślinę, to należy szybko skontaktować się z lekarzem. Jej spożycie może prowadzić do wielu problemów, na przykład do mdłości, biegunki, zaburzeń rytmu serca i paraliżu. Zatrucie pokarmowe diffenbachią może wywołać również czasową bezpłodność. Sam kontakt z rośliną na przykład, gdy zostanie ona uszkodzona, może wywołać stan zapalny skóry. Objawami będą swędzenie, pieczenie, wykwity i pęcherze. Mogą one występować do 24 godzin. Gdy sok rośliny dostanie się do oka, to poczujemy silny ból, wrażliwość na światło, skurcze powiek i łzawienie. Objawy te są czasowe, ale mogą trwać nawet przez kilka miesięcy. Jeżeli dojdzie do kontaktu rośliny z błonami śluzowymi jamy ustnej, to zostaną one silnie podrażnione. W efekcie pojawić się może silny ból, obrzęk i drętwienie. A w miejscu bezpośredniego kontaktu wystąpią pęcherze. Dostanie się soku roślin do strun głosowych może wywołać ich paraliż, który prowadzi do utraty zdolności mówienia (nawet przez 10 dni).
Difenbachia: uprawa
-
Światło: roślina dobrze czuje się na stanowiskach jasnych lub lekko zacienionych. Źle znosi bezpośrednie nasłonecznienie, które może powodować na liściach plamy oparzeniowe.
-
Temperatura: optymalna temperatura hodowli w okresie wzrostu – wiosną - to 20-25°C. Zimą kiedy ta roślina ozdobna jest w stanie stagnacji preferuje niższą temperaturę na poziomie 15-18°C.
-
Podlewanie: dieffenbachie z natury lubią wilgoć, dlatego latem należy podlewać je obficie nawet 2-3 razy w tygodniu. Warto zapewnić w pomieszczeniu dużą wilgotność powietrza i codziennie zraszać jej liście wodą. Zimą nawadniać wystarczy raz w tygodniu.
-
Nawożenie: Dieffenbachia dobrze rośnie jeśli wzmacniamy ją nawozami organicznymi – wiosną mieszkamy podłoże z krowieńcem. Nawozy mineralne aplikujemy zaś raz w tygodniu w okresie wzrostu, czyli wiosną.
-
Przesadzanie: roślinę należy przesadzać raz do roku – wiosną, zapewniając jej odpowiedniej wielkości doniczkę. Dieffenbachia preferuje podłoże o odczynie kwaśnym. Optymalnym rozwiązaniem jest mieszanka torfu i ziemi kompostowej z dodatkiem wermikulitu lub perlitu w ilości 1/3 objętości mieszanki.
Difenbachia: rozmnażanie
Gdy ta roślina pokojowa staje się zbyt wysoka oraz aby zapobiec nadmiernemu gubieniu dolnych liści wystarczy ściąć jej wierzchołek, a z pozostałego pnia wyrosną nowe pędy. Odciętą część pędu dzielimy na sadzonkę wierzchołkową i sadzonki pędowe. Sadzonka wierzchołkowa ukorzeni nam się nawet w wodzie, ale można ją sadzić bezpośrednio w podłoże.
Difenbachia: kwitnienie
W pomieszczeniach roślina kwitnie rzadko. Wytwarza jednopienne kwiaty tworzące charakterystyczne kolby, których owocem jest kulista jagoda. Kwitnienie znacząco osłabia roślinę, dlatego aby zachować piękne duże liście zaleca się usuwanie kwiatów.
Difenbachia: choroby i szkodniki
Difenbachia, pomimo swojej odporności, może być narażona na różne choroby i szkodniki, które mogą wpłynąć na jej zdrowie i wygląd. Do najczęstszych problemów należą przędziorki, mszyce i wciornastki, które mogą atakować liście, powodując ich żółknięcie, zniekształcenie i opadanie. Innym częstym problemem jest zgnilizna korzeniowa, wywołana nadmiernym podlewaniem i złym drenażem podłoża, co prowadzi do obumierania rośliny. W celu zapobiegania tym problemom ważne jest regularne kontrolowanie rośliny, utrzymanie odpowiednich warunków wilgotności powietrza oraz stosowanie środków ochrony roślin w przypadku wykrycia szkodników. Profilaktyczne mycie liści wodą z mydłem owadzim także może być skutecznym sposobem na zapobieganie inwazji szkodników. W przypadku infekcji grzybowych należy zastosować odpowiednie fungicydy, a zainfekowane części rośliny usunąć, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby.
