Co kryje się pod nazwą „srebrny świerk”?
Pod potocznie używaną nazwą „srebrny świerk” kryją się najczęściej liczne odmiany świerka kłującego (Picea pungens). W zależności od odmiany możemy spotkać w centrach ogrodniczych lub szkółkach rośliny o różnym pokroju i natężeniu wybarwienia igieł. Zgodnie z nazwą świerk kłujący charakteryzuje się sztywnymi i kłującymi igłami.
Jakie odmiany wybrać?
Najczęściej spotykaną (i najtańszą) odmianą świerka kłującego o srebrnym zabarwieniu igieł jest `Glauca`. Ma ona sztywne gałęzie, odstające od pnia niemal pod kątem prostym, a igły mają kolor niebieskozielony do srebrzystego. Najpiękniejsze, intensywne, srebrzystoniebieskie zabarwienie igieł i bardzo regularny stożkowy pokrój ma odmiana `Hopsii`. Bardzo atrakcyjna jest też odmiana `Koster` o piętrowo ułożonych gałęziach. Drzewa te dorastają do 10-15 metrów wysokości po około 30 latach.
Urozmaiceniem mniejszych ogrodów mogą być odmiany o ciekawych pokrojach korony np. wąskostożkowy, kolumnowy świerk kłujący `Iseli Fastigiate` lub szeroka, zaokrąglona, wolno rosnąca i nieco niższa od poprzednich odmiana `Glauca Globosa`. Warto posadzić w ogrodzie także odmianę `Białobok`, która dorasta do około 3-4m wysokości. Zwraca uwagę barwą młodych przyrostów wiosną, które są kremowożółte – starsze są już srebrzyste.
Jakich warunków potrzebują świerki srebrne?
Należy pamiętać, iż drzewa iglaste o srebrnym (lub złocistym) zabarwieniu igieł potrzebują w pełni nasłonecznionego stanowiska. W przeciwnym razie barwa igieł może zanikać i staną się one zielone. Świerki kłujące i ich srebrne odmiany mają niewielkie wymagania i są odporne na mróz i suszę. Warto jednak pamiętać, że najlepiej będą rosły na żyznych glebach o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie. Drzewa te nie znoszą mokrego podłoża, z wysokim poziomem wody gruntowej. Na glebach piaszczystych i suchych będą z kolei rosły bardzo wolno.
Ochrona przed szkodnikami i chorobami
Choć świerki kłujące, w tym srebrne odmiany, charakteryzują się dużą odpornością na niesprzyjające warunki, warto pamiętać, że nie są całkowicie wolne od zagrożeń związanych ze szkodnikami i chorobami. Najczęściej spotykane problemy to grzybowe choroby igieł, takie jak rdza świerka lub osutka świerka. Regularne przeglądanie drzew pod kątem zmiany koloru igieł lub pojawienia się plam może pomóc w wczesnym wykryciu chorób. Inwazje szkodników, takich jak mszyce świerkowe czy przędziorki, również mogą osłabiać drzewa. W takim przypadku pomocne mogą być opryski roślin preparatami ochrony roślin, zgodnie z zaleceniami producenta. Profilaktycznie zaleca się również nawożenie drzew wiosną nawozami wieloskładnikowymi, aby zwiększyć ich odporność na choroby i szkodniki.
