Do rodzaju glicynia (Visteria) należą krzewiaste pnącza rosnące dziko w Północnej Ameryce i Azji Wschodniej. W Polsce jako rośliny ozdobne uprawia się glicynie pochodzące z Chin i Japonii. Mimo azjatyckiego pochodzenia mogą być z powodzeniem uprawiane w naszych ogrodach.
Wybierzmy dla niej dobre miejsce
Jeśli marzy nam się kwitnąca w maju glicinia i chcemy ją posadzić w ogrodzie, najpierw przygotujmy dla niej podpory. Pnącze to nie ma wąsów czy przylg, którymi może czepiać się muru, tak jak bluszcz albo dzikie wino. Jego drewniejące pędy owijają się wokół podpór. Podpory możemy zrobić z metalowych lub drewnianych prętów.
Miejsce dla glicynii wybieramy słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru, najlepiej przy południowej ścianie domu. Przez pierwsze 3-4 lata będzie rosnąć wolno. W tym czasie nie liczmy na to, że zakwitnie. Potem jednak zaczyna szybko rosnąć. Jej pędy wydłużają się o 1-2 m rocznie.
W Polsce centralnej i wschodniej roślina może wymarzać, dlatego przed zimą u jej podstawy trzeba usypać kopczyk ziemi, a jeśli jest młoda – okryć pędy matą słomianą, włókniną. Zdarza się jednak podczas srogich zim, że przemarzają i mocno zdrewniałe, grube pędy starszych roślin. Nie martwmy się tym zanadto. Jeśli u podstawy pnącza usypaliśmy kopczyk ziemi, roślina odbije od korzeni.
Co zrobić, aby obficie kwitła
Glicynie trzeba podcinać, aby sprowokować bujne kwitnienie. Robimy to po 3 latach od zasadzenia. W pierwszej połowie marca usuwamy pędy cienkie, uszkodzone, przemarznięte, a boczne tniemy nad drugim pąkiem. Na początku sierpnia przycinamy pędy glicynii nad szóstym pąkiem (w odległości ok. 15 cm od nasady). Pozostawiamy nietknięte tylko te pędy, które nadają roślinie kierunek wzrostu. Jeśli pomimo prawidłowego i terminowego przycinania glicynia przez kilka lat nie kwitnie, w marcu przecinamy jej korzenie, wbijając głęboko szpadel w odległości 1,5- 2 m od głównego pędu.
Regularne nawożenie jest kluczowe, aby zapewnić glicynii optymalne warunki do wzrostu i kwitnienia. Najlepiej stosować nawozy bogate w potas i fosfor, które wspierają kwitnienie, unikając przy tym nadmiaru azotu, który może sprzyjać rozwojowi liściom kosztem kwiatów. Nawożenie można rozpocząć wiosną, gdy roślina zaczyna wegetację, i kontynuować co kilka tygodni aż do końca lata. Warto także zapewnić odpowiednią glebę: glicynie preferują gleby żyzne, próchniczne, przepuszczalne, o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie pH. Aby poprawić strukturę gleby i zapewnić odpowiednią jej przepuszczalność, można dodać do niej kompost lub dobrze rozłożony obornik. Regularne podlewanie jest również istotne, zwłaszcza w okresach suszy. Jednak trzeba unikać zalewania, gdyż nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni.