Za co lubimy zamiokulkasa?
Największy walor ozdobny zamiokulkasa zamiolistnego (Zamioculcas zamiifolia) to oryginalne, ciemnozielone, lśniące liście, w których roślina gromadzi wodę. Mięsiste ogonki liściowe (nieco szersze u nasady) wyrastają z podziemnego kłącza i dorastają do kilkudziesięciu centymetrów wysokości. Pojedyncze, błyszczące, zielone liście pokryte są grubą skórką. W ciągu roku roślina potrafi wypuścić od 3 do 7 nowych liści. Ogromną zaletą zamiolukasów są też niewielkie wymagania i odporność na szkodniki.
Jakie miejsce wybrać dla zamiokulkasa?
Idealne stanowisko dla zamiokulkasa to półcieniste miejsce, ale daje sobie również radę w głębi pomieszczeń. Należy jednak pamiętać, że w mocno zacienionych miejscach liście mogą się wyciągać i zmieniać kolor na jasnozielony. Z kolei ostre, bezpośrednie słońce może zaszkodzić roślinie powodując powstawanie na liściach brązowych plam.
Zamiokulkasy są ciepłolubne i potrzebują temperatury 20-30 stopni C. Jedynie w okresie spoczynku – zimą – zadowalają się niższą temperaturą – 16-18 stopni C. Przy spadku temperatury (nawet w czasie krótkotrwałego otwarcia okna) poniżej 5 stopni C roślina może zamierać. Rośliny zadowalają się zarówno suchym, jak i wilgotnym powietrzem.
Jak pielęgnować zamiokulkasa?
Rośliny te nie tolerują zbyt obfitego podlewania i dlatego przelane mogą tracić liście i zamierać. Bardzo dobrze natomiast tolerują dłuższe okresy suszy ponieważ ogonki i liście magazynują dużo wody. Podlewamy tak, by podłoże było lekko wilgotne, ale nie mokre.
Zimą podlewanie ograniczamy – szczególnie, gdy rośliny stoją w słabo oświetlonym miejscu. Najlepiej podlewać odstaną wodą i starać się nie moczyć liści, aby nie pojawiały się na ich plamy osadów solnych.
Wiosną i latem zasilamy rośliny co 2-3 tygodnie, aby regularnie dostarczać im mikroelementów. Najlepiej używać wieloskładnikowych mieszanek nawozowych dla roślin zielonych.
Kiedy przesadzać zamiokulkasy?
Młode okazy wymagają corocznego przesadzenia do większej doniczki. Starsze rośliny przesadzamy co dwa, trzy lata wiosną (marzec, kwiecień). Na dnie pojemnika najlepiej wysypać warstwę drenażu (keramzyt lub żwir), a do uprawy używać przepuszczalnego i żyznego podłoża o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6,5). W sklepach ogrodniczych można dobrać specjalne mieszanki do uprawy roślin.
Polecany artykuł:
Dlaczego zamiokulkas żółknie?
Żółknięcie liści zamiokulkasa (Zamioculcas zamiifolia) może być wynikiem kilku różnych czynników. Oto najczęstsze przyczyny:
- Nadmierne podlewanie. Zamiokulkas nie toleruje nadmiaru wody. Zbyt częste podlewanie może prowadzić do gnicia korzeni, co objawia się żółknięciem liści. Ważne jest, aby gleba miała czas na wyschnięcie między kolejnymi podlewaniami.
- Zbyt mała ilość światła. Chociaż zamiokulkas dobrze radzi sobie w warunkach słabego oświetlenia, długotrwały brak światła może powodować, że liście zaczynają żółknąć. Warto umieścić roślinę w miejscu z rozproszonym światłem.
- Niedostatek składników odżywczych. Zamiokulkas, jak każda roślina, potrzebuje odpowiednich składników odżywczych. Brak niektórych z nich, zwłaszcza azotu, może prowadzić do żółknięcia liści. Regularne nawożenie w okresie wzrostu może zapobiec temu problemowi.
- Przesuszenie. Chociaż zamiokulkas jest odporny na brak wody, długotrwałe przesuszenie może również prowadzić do żółknięcia liści. Warto dbać o to, aby roślina miała dostęp do wody, ale nie była przelana.
- Zmiany temperatury. Nagłe zmiany temperatury lub długotrwałe wystawienie rośliny na przeciągi mogą spowodować stres, który objawia się żółknięciem liści. Zamiokulkas najlepiej rośnie w temperaturze pokojowej, z dala od przeciągów i bezpośredniego nasłonecznienia.
- Starzenie się liści. Żółknięcie dolnych, starszych liści jest naturalnym procesem starzenia się rośliny. Jeśli tylko kilka liści na dole rośliny żółknie, a reszta jest zdrowa, nie ma powodu do niepokoju.
Jeśli zauważysz żółknięcie liści zamiokulkasa, warto przyjrzeć się warunkom, w jakich jest uprawiany, i wprowadzić odpowiednie zmiany, aby poprawić jego kondycję.
Polecany artykuł:
